Nilgün Marmara, edebiyatımızın yaralı şairi. 13 Ekim 1987 yılında aramızda ayrılan Marmara geride birçok eser bırakmıştır. Sizler için birkaç alıntı derleyelim dedik.
1 Yaşam boyunca, kimileri vardır ki, belki umutları henüz bağırsaklar uzunluğunca olup kendi boyunlarına dolanmamıştır, onlar altruizm meydanına çıkar; kimileri de meydanın kendisini tüm yokluğuyla yadsır. Tıpkı yadsıdıkları hayatın yokluğu gibi. Ve onlar her zaman şöyle haykırır;
”Ölürken kahkahamı ona bırakacağım. Kuş uykusundaki melek.”
2“…Nereden gelip nereye gittikleri belli değil kaza eseri aşklar bu çarpışmalar bazen bir bir bazen iki iki daha çok sayıda büyük bir telaşla koşturuyorlar… Yeryüzündeki aşk olasılığı ve süreci de karıncaların karşılaşmaları ve yaklaşık 10 saniye birbirlerine dokunmaları oranında. Ne zavallılık!”
3Beni hiçbir ışığın altında görmeyecek o! Bildiği hiçbir ışığın! Çünkü ışığı yok onun!
Nilgün Marmara – Kuş Koysunlar Yollarına
4“Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına?
Niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına?
Niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasına?
Öyle güzelsin ki, kuş koysunlar yoluna..
Bir çocuk demiş..”
Nilgün Marmara – Düşü Ne Biliyorum
5Uyanıyorum küstah sözcüklerle:
Ey, iki adımlık yerküre
senin bütün arka bahçelerini
gördüm ben!
6Bu deniz, bu gök…
Bize çok, zor yine buluşmak!
