“Kibritle oynayan bir çocuğun muzipliğini hissettim hep şiir yazarken ve genelde de yangın çıktı. Birileri hep kaçmamı söyledi, yanan yeri bırakıp kaçmamı söyledi ama ben hep o yanan yeri grapon kağıtlarıyla süslemeye çalıştım. Benim için şiir tehlikeyi güzelleştirme sanatıdır.” şeklinde dile getirmişti şiire bakış açısını Didem Madak.
O şiir yazmayı çok sevdi, annesini, güzeller güzeli kızını… Biz de onu ve şiirlerini çok sevdik. 8 Nisan 1970 doğumlu güzel kadın, yazdığı şiirlerle hepimizin kalbine dokundu.
Bu yüzden onu doğum gününde en güzel dizeleriyle analım istedik. İşte birbirinden güzel Didem Madak dizeleri:
Düşlerimiz el ele tutuşmuştu,
El ele tutuşmuş iki kelebek gibi.
Hep gülümsüyorsun
Aklının ortasında mavi bir yıldız varmış gibi
Birileri mutsuzsa, mutsuzlara nergis yolla
Ne tuhaf acıyla hiç konuşamamak
Sonra gittin
Çocuk oldum bir daha ağladım
Kaç şiir, kaç kere sular altında kaldı.
Kitaplar, aşk, her şey
Her şeyi son bir kez daha kurtaramazdım.
Olanlar oldu Tanrım
Bütün bu olanların ağırlığından beni kolla!
Sen hep gülerdin oysa, gülüverirdin
Bir bakardım eğilmiş su içiyor
Gamzelerinden kuşlar.
Yeniden doğmuş olurdum oysa,
Öldüğümü sandıklarında
Birden içimde sevinçli bir gezegen keşfetmiştim
Muhtemelen hayat vardı.
Aramızdan geçen zamandı, biliyorum kanatları vardı
Kimbilir bu gidişin dönüşü olacak mıydı?
